«مرد مورچه‌ای» یک پارودی از فیلم‌های هیولایی است که با عشق ساخته شده اما کند پیش می‌رود، با بازیگران آلمانی‌زبان در یک صحنه صوتی خالی که به عنوان مکزیک دهه 1950 به تصویر کشیده شده است. مفهوم امیدوارکننده با اجراهای رنگارنگ گوتز اتو و لارس رودولف تقویت شده و فیلمسازان با ظاهر فیلم سرگرم می‌شوند، حتی تا نورپردازی زشت که شایسته راجر کُرمن است. اما فیلمنامه مارک مایر به اندازه کافی سریع یا خنده‌دار نیست تا با تصاویر پرانرژی همگام شود. این فیلم اولین در یک سری از ادای احترام‌های فیلم‌های B است که به عنوان «سیاره B» گروه‌بندی شده‌اند، و تولیدکنندگان ممکن است بخواهند جو دانته را برای نظارت بر بقیه فراخوانی کنند، زیرا «مرد مورچه‌ای» به نظر نمی‌رسد که بتواند خیلی فراتر از مرزهای بومی خود پیش برود.