در بیابان‌های عجیب و غریب جاشوا تری، کالیفرنیا، "صورتی مارپیچ" یک فیلم مستقل و زن‌محور است که به شیوه‌های مختلف و سختی که یک قلب از آسیب‌ها بهبود می‌یابد، می‌پردازد. این فیلم با الهام از سبک تئاتر وحشت گراند گینیول فرانسه و استفاده از زبانی شاعرانه، چه بصری و چه کلامی، به شعر عجیب سرزمین و صدای موهاوی می‌پردازد. داستان حول یک زن موتور سوار منزوی و معشوقه رقصنده‌اش که به جان وین علاقه‌مند است، می‌چرخد و پیامدهای نگران‌کننده یک حمله اسیدی خشن را بررسی می‌کند. یک روان‌پریش اترال و همراهش که آرزوی شفا دارند، با نیروهای ماورایی هم‌راستا می‌شوند تا به دردهای عمیق و شخصی زنان و خودشان که از تلاش برای شکستن چرخه عشق مالکانه ناشی می‌شود، بپردازند.