در تابستان 1985 کشف شد، از مجموعه‌ای از "فیلم‌های هایکو-تصویری" که قبل از رسیدن به سبک خاص خودم، مانند ویروس تفنگ لیزری، ساخته‌ام؛ فکر می‌کردم همه این فیلم‌های پیش از خالص را در حدود 1969-1970، زمان جدایی‌ام از اولین ازدواجم، نابود کرده‌ام. این فیلم به ازدواجم مربوط می‌شود که هفت سال طول کشید؛ در سال اول آن فیلم‌برداری شده است، زمانی که من دانشجوی نقاشی در دانشگاه دنور بودم. این فیلم پر از نگرانی‌هاست، در سبکی مونتاژی که "مقابل‌ها" را در کنار هم قرار می‌دهد: جنسیت و مذهب؛ تضادهای فصلی؛ امیدی که با ترس از جدایی نهایی تضعیف می‌شود (تصویر مجسمه‌ای از دو زن که در آغوش هم کتاب می‌خوانند). بعد از این همه سال، برایم از نظر بصری و حرکتی جالب است. (پائول شاریس) —سینمای کانیون