دونگ-هوان، که کارگاه حکاکی مهر پدر نابینایش، یئونگ-گیو، را به ارث برده است، پدرش را متقاعد می‌کند تا در یک مستند درباره زندگی‌اش به عنوان استاد این هنر که بر محدودیت‌های ناتوانی‌اش غلبه کرده، شرکت کند. اما فیلم‌برداری به طور غیرمنتظره‌ای تغییر مسیر می‌دهد زمانی که بقایای همسر و مادرشان پس از چهل سال کشف می‌شود. در حالی که دونگ-هوان اسرار خانوادگی پنهان شده را کشف می‌کند، همچنین داستان زنی را باز می‌کند که چهره‌اش از حافظه جمعی پاک شده و تنها به عنوان "هیولای زشت" به یاد آورده می‌شود.